Noah werd online bedreigd en geïntimideerd, maar vond gelukkig veel steun in zijn omgeving
Als je bedreigd of geïntimideerd wordt, kun je erg bang zijn. En het gevoel hebben geen controle te hebben over de situatie. Net als Noah*, toen een grote groep mannen dreigde zijn privébeelden online te plaatsen als hij niet meewerkte. Op Slachtofferwijzer vertelt hij hoe hij dit heeft ervaren en wat hem in deze situatie heeft geholpen.
In de zomer van 2017 kreeg Noah leuk contact met een jongen via Grindr. Hij vertelt: “Lars was een knappe jongen. Zo’n jongen op wie iedereen verliefd was op de middelbare school, maar die jou niet zag staan. Uiteindelijk hebben we telefoonnummers uitgewisseld, waarna het contact via WhatsApp verder ging.”
Omslag
Noah: “We spraken over afspreken en tijdens die gesprekken wisselden we naaktfoto’s en video’s uit. Het was spannend en leuk. Op een gegeven moment stelde hij voor om een trio te hebben. Om seks te hebben met hem en een vriend van hem.”
“Lars drong erop aan dat ik contact zocht met zijn vriend, Mike. Ik heb kort met hem gesproken via WhatsApp, maar vond dit al snel niet prettig meer. Ik heb toen gezegd dat ik niet wilde afspreken en geen contact meer wilde. Vanaf dat moment sloeg de toon van het gesprek om.”
“Lars zei dingen als: ‘Waarom naai je me?’ En ‘Als je spelletjes wilt spelen, dan kan ik dat ook en ik ben altijd degene die wint’. Ik blokkeerde zijn nummer, maar kreeg vervolgens van Mike te horen dat Lars zich genaaid voelde. En dat hij mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens online zou zetten, als ik geen contact met hem opnam.”
Zeventien onbekende mannen
Noah vertelt verder: “Ik was bang dat mensen mij zouden herkennen op de foto’s. Toch hield ik voet bij stuk en heb ik Lars niet gedeblokkeerd. Hierna kreeg ik van zeventien onbekende mannen, allemaal in de veertig/vijftig, berichten en telefoontjes die bedreigend en intimiderend waren. Ze deden mij de ‘groetjes van Lars’.”
“Mike stuurde mij een verzonnen bericht van een onbekende jongen waarin stond dat ik gevaarlijk was. Omdat ik plots het contact met iemand kon verbreken. Ook dreigde hij naar de politie te stappen als ik niet zou antwoorden. Ik ben niet ingegaan op de dreigementen die ik van Mike kreeg en ik heb uiteindelijk ook Mike geblokkeerd.”
“Ze namen ook contact op met jongens van mijn studie, om ze te waarschuwen voor mij. Ik heb ze moeten uitleggen wat er aan de hand was. En terwijl ik nooit mijn achternaam gebruik op social media, kwamen ze uiteindelijk ook bij mijn broertje en zusje uit. Daardoor heb ik zelfs mijn jongere broertje en zusje uitleg moeten geven.”
“Ook heb ik een bericht gekregen van een jurist. Dat mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens op het internet stonden en dat hij mij kon helpen om dit te verwijderen. Die jurist bleek niet te bestaan. Deze mannen deden er echt alles aan om mij onder druk te zetten.”
“Ze wilden mij het gevoel geven dat ik iets verkeerd deed door niet meer te reageren. En ze wilden me dwingen weer contact met hen op te nemen. Ik voelde mij heel erg geïntimideerd.”
“Kort hierna kwam ik erachter dat Lars niet bestond. Lars was al die tijd een man die zich voordeed als een ander. Deze mannen hebben uiteindelijk geen grip op mij kunnen krijgen, want ik ben nooit ingegaan op de dreigementen. Ik besef ook wat er had kunnen gebeuren als ik dit wel had gedaan.”
“Toen dit allemaal gebeurde, woonde ik nog thuis bij mijn ouders. Ik was bang dat deze mannen achter het adres zouden komen en voor de deur zouden staan. Ik had geen grip op de situatie en dat maakte me heel erg bang.”
“Ik was ook bang dat ik op straat herkend zou worden. Zeventien mannen hadden mijn telefoonnummer en mijn foto’s. En mogelijk hadden nog meer mensen mijn foto’s op het internet gezien.”
Geen macht
Noah: “Ik heb een goede vriendin verteld wat er aan de hand was. Zij zei meteen: ‘Wat je ook doet, reageer nergens op. Al hangen ze je foto’s op Amsterdam Centraal, het is altijd beter dan dat je in de greep van deze mannen komt.’ Dat voelde ik ook zo.”
“Voor de zekerheid belde ik de politie om te vragen of ik inderdaad goed reageerde. Was het goed om deze mannen te blokkeren? Om geen gehoor te geven aan de dreigementen? Ongeacht of mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens online verspreid zouden worden?”
“De politie zei inderdaad dat het goed is om er nooit in mee te gaan. Dat je niet moet reageren en zeker geen geld moet betalen als ze daarom vragen. Want zodra je erin meegaat, hebben ze macht over je. De politie vroeg of ik aangifte wilde doen, maar daar was ik op dat moment niet aan toe.”
“De agent met wie ik sprak, zei ook dat ik die foto’s beter niet had kunnen delen. Dat vind ik achteraf erg. Ik schaamde mij al voor wat er was gebeurd, en hierdoor leek het alsof het inderdaad mijn eigen schuld was.”
De dreigementen zijn inmiddels gestopt, maar blijven Noah achtervolgen. Hij vertelt: “Het is nu bijna vier jaar stil, maar het kan zo zijn dat ze morgen weer contact opnemen. En bijvoorbeeld dreigen om een foto naar mijn werkgever te sturen, als ik niet doe wat ze vragen. Wat dat betreft kom ik nooit helemaal van die angst af, en dit maakt mij boos en verdrietig.”
Steun door mensen uit de omgeving
Noah: “Ik heb weleens gedacht: wat als ik zestien was geweest in plaats van in de twintig? Dat was veel erger geweest. Ook heb ik veel geluk gehad met mijn vriendengroep en familie.”
“Een hele goede vriendin zei meteen: ‘Jij hoeft je nergens voor te schamen, jij hebt niets verkeerd gedaan.’ Dat heb ik gelukkig vaak gehoord en dat heb ik ook vaak moeten horen om het te geloven. Want ik vroeg me toch af: wat is mijn rol hierin geweest? Heb ik het zelf veroorzaakt?”
“Als ik die sociale steun niet had gehad, dan was ik veel banger geweest. Nu wist ik dat ik er niet alleen voor stond. Als mijn familie erbij betrokken zou worden, konden we samen om de tafel gaan zitten om een oplossing te bedenken. Dat had ik moeilijk gevonden, maar het was op dat moment wel een optie voor mij en dat gaf steun.”
Praat erover
Noah: “Ik ga ervan uit dat al mijn foto’s online staan en dit heb ik moeten accepteren. Wat ik andere slachtoffers wil meegeven is: schaam je niet. Je mag foto’s van jezelf sturen en dat kan leuk zijn. Jij hebt niets fout gedaan, de persoon die jou onder druk zet(te) wel.”
“Praat erover met iemand die je vertrouwt. Als je niemand in je omgeving hebt aan wie je jouw verhaal kwijt kunt, zijn er organisaties die kunnen helpen. Zoals Fier, Centrum Seksueel Geweld of Helpwanted. Of ga naar WTFFF!? voor verhalen van lotgenoten, informatie en hulp na intimidatie of online seksueel misbruik.”
“Bewaar berichten waarin je bedreigd of geïntimideerd wordt goed. Ook al wil je niet meteen aangifte doen, misschien komt dat later.”
“En vooral: stop ieder contact – dit heeft er bij mij voor gezorgd dat ze geen grip op mij hebben gekregen. Als ik ergens in had toegegeven, dan wisten ze dat ik gevoelig was voor de dreigementen. Mijn verhaal had dan anders af kunnen lopen. Ik hoop dat dit anderen ook gespaard blijft.”
Noah deelde zijn verhaal ook op WTFFF!?, onze website over online seksueel misbruik.
* Om privacy-redenen is de naam en de foto van Noah niet echt. Zijn verhaal is dat wel.
Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.
Verhalen van anderen
Bekijk alle verhalenLees verder
Vertel ons wat je vindt van deze website