Noah werd bedreigd en geïntimideerd

Noah* (25) leerde een jongen kende via Grindr met wie hij leuk contact had. Al snel sloeg de toon van het gesprek om en werd hij bedreigd en geïntimideerd door een groep van zeventien veertigjarige mannen. Noah is een van de hoofdpersonen WTFFF!?, het jongerenplatform van Fonds Slachtofferhulp, over online seksueel misbruik. In dit interview vertelt hij over de bedreiging en intimidatie en hoe hij hiermee omging.

Noah werd bedreigd en geïntimideerd.

Omslag

‘’In de zomer van 2017 kreeg ik contact met Lars, via Grindr. Een knappe jongen: zo’n jongen op wie iedereen verliefd was op de middelbare school, maar die jou niet zag staan. Uiteindelijk hebben we telefoonnummers uitgewisseld, waarna het contact via WhatsApp verder ging. We spraken over afspreken en tijdens die gesprekken wisselden we naaktfoto’s en video’s uit. Het was spannend en leuk. Op een gegeven moment stelde hij voor om een trio te hebben: om seks te hebben met hem en een vriend van hem. Hij drong erop aan dat ik contact zocht met zijn vriend, Mike. Ik heb kort contact gehad met hem, via WhatsApp. Ik vond dit al snel niet prettig meer en heb toen aangegeven dat ik niet af wilde spreken en geen contact meer wilde. Vanaf dat moment sloeg de toon van het gesprek om. Lars zei dingen als: ‘waarom naai je me?’ en ‘als je spelletjes wilt spelen, dan kan ik dat ook en ik ben altijd degene die wint’.’’

"Lars zei dingen als: ‘waarom naai je me?’ en ‘als je spelletjes wilt spelen, dan kan ik dat ook en ik ben altijd degene die wint’.’’

Bedreigd en geïntimideerd

‘’Ik heb zijn nummer geblokkeerd, waarna ik berichten kreeg van Mike die zei dat Lars zich genaaid voelde en dat hij van plan was om mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens online te zetten, als ik geen contact met hem opnam. Ik was bang dat mensen mij zouden herkennen op de foto’s. Toch hield ik voet bij stuk en heb ik Lars niet gedeblokkeerd. Hierna kreeg ik van zeventien onbekende mannen, allen in de veertig/vijftig, berichten en telefoontjes die bedreigend en intimiderend waren. Ze deden mij de ‘groetjes van Lars’. Mike stuurde mij een verzonnen bericht van een onbekende jongen waarin stond dat ik gevaarlijk was, omdat ik plots het contact met iemand kon verbreken. Ook dreigde hij naar de politie te stappen als ik niet zou antwoorden. Ik ben ook niet ingegaan op de dreigementen die ik van Mike kreeg en ik heb uiteindelijk ook Mike geblokkeerd. Ze hebben ook jongens van mijn studie benaderd om te vragen of ze mij kenden en om ze te waarschuwen voor mij. Ondanks dat ik nooit mijn achternaam gebruik op sociale media, kwamen ze uiteindelijk ook bij mijn broertje en zusje uit. Ik heb mijn jongere broertje en zusje, net als de jongens van mijn studie, uit moeten leggen wat er aan de hand was.

Ook heb ik een bericht gekregen van een zogenaamde jurist, dat mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens op het internet stonden en dat hij mij kon helpen om dit te verwijderen. Deze mannen deden er alles aan om mij onder druk te zetten. Ze wilden mij het gevoel geven dat ik iets verkeerd deed door niet meer te reageren en mij dwingen weer contact met hen op te nemen. Ik voelde mij heel erg geïntimideerd. Kort daarna kwam ik erachter dat Lars niet bestond. Lars was al die tijd een man die zich voordeed als een ander. Deze mannen hebben uiteindelijk geen grip op mij kunnen krijgen, want ik ben nooit ingegaan op de dreigementen. Ik realiseer me ook wat er had kunnen gebeuren als ik dit wel had gedaan.’’

"Deze mannen deden er alles aan om mij onder druk te zetten."

Geen macht

‘’Op het moment dat dit gebeurde heb ik de politie gebeld, met de vraag of ik het juiste deed. Was het goed om deze mannen te blokkeren? Om geen gehoor te geven aan de dreigementen? Ongeacht of mijn foto’s, filmpjes en contactgegevens online verspreid zouden worden? Ik heb ook meteen een goede vriendin verteld wat er aan de hand was en zij zei meteen: ‘wat je ook doet, reageer nergens op’. ‘Al hangen ze je foto’s op Amsterdam Centraal, het is altijd beter dan dat je in de greep van deze mannen komt.’ Ik was het daar mee eens en ik heb dit ook nagevraagd bij de politie. De politie zei inderdaad dat het goed is om er nooit in mee te gaan: je moet niet reageren en zeker geen geld betalen als ze daar om vragen. Zodra je erin meegaat, hebben ze macht over je. De politie vroeg of ik aangifte wilde doen, maar daar was ik op dat moment niet aan toe. De agent met wie ik sprak zei ook dat ik die foto’s beter niet had kunnen delen. Dat vind ik achteraf erg, omdat ik mij al schaamde voor wat er was gebeurd en hierdoor leek het alsof het mijn eigen schuld was.’’

Angst

‘’Toen dit gebeurde was ik bij mijn ouders in Nederland, maar ik woon niet meer bij hen. Ik was bang dat deze mannen erachter zouden komen waar mijn ouders wonen, en voor de deur zouden staan. Ik had geen grip op de situatie en dat maakte mij heel bang.Ik was ook bang dat ik op straat herkend zou worden. Zeventien mannen hadden mijn telefoonnummer en mijn foto’s en mogelijk hadden nog meer mensen mijn foto’s op het internet gezien.

Het is nu bijna vier jaar stil, maar ik kan niet uitsluiten dat ik morgen weer een bericht van hen krijg. Ik ga ervan uit dat al mijn foto’s online staan en dit heb ik moeten accepteren. Maar soms ben ik bang dat ze weer contact met mij opnemen om te zeggen dat ze een foto naar mijn werkgever sturen, wanneer ik niet doe wat er gevraagd wordt. Wat dat betreft kom ik er nooit helemaal vanaf. Dit maakt mij boos en verdrietig.’’

Noah werd bedreigd en geïntimideerd

Steun door mensen uit de naaste omgeving

‘’Ik heb wel eens nagedacht over hoe dit gegaan zou zijn als ik 16 was geweest in plaats van in de twintig. Dat was veel erger geweest. Ik heb veel geluk gehad met mijn vriendengroep en familie. Ik heb een hele goede vriendin die meteen zei: ‘jij hoeft je nergens voor te schamen. Jij hebt niets verkeerd gedaan’. Dat heb ik gelukkig vaak gehoord en dat heb ik ook vaak moeten horen om dat te geloven. Want ik vroeg me toch af: wat is mijn rol hierin geweest? Heb ik het zelf veroorzaakt?

Als ik dat sociale vangnet niet had gehad, dan was ik veel banger geweest. Want ik had niet het idee dat ik er alleen voor stond. En ik wist als mijn familie toch benaderd zou worden, dat we met z’n allen om de tafel konden gaan zitten om een oplossing te bedenken. Dat had ik moeilijk gevonden, maar dat was op dat moment wel een optie voor mij.’’

"Als ik dat sociale vangnet niet had gehad, dan was ik veel banger geweest."

Praat erover

‘’Wat ik andere jonge slachtoffers wil meegeven is: schaam je niet, je mag foto’s van jezelf sturen en dat kan leuk zijn. Jij hebt niets fout gedaan, de persoon die jou chanteert wel. Praat erover met iemand die je vertrouwt. Als je niemand in je omgeving hebt aan wie je jouw verhaal kwijt kunt, denk dan aan hulporganisaties zoals Fier, Centrum Seksueel Geweld of Helpwanted. Of ga naar WTFFF? voor verhalen van lotgenoten, informatie en hulp na intimidatie of online seksueel misbruik.

Bewaar intimiderende berichten die je hebt ontvangen goed. Ook al wil je niet meteen aangifte doen, misschien komt dat later. En vooral: stop ieder contact. Dat laatste heeft er bij mij voor gezorgd dat ze geen grip op mij hebben gekregen. Als ik ergens in had toegegeven, dan wisten ze dat ik vatbaar was voor de dreigementen. Mijn verhaal had dan anders af kunnen lopen. Ik wil anderen hiervoor behoeden.’’

*De foto en de naam van Noah zijn vanwege privacy niet echt. Wat hem overkomen is, helaas wel.

Lees verder

Vertel ons wat je vindt van deze website