Demi en haar vrouw kregen te maken met discriminatie rondom de geboorte van hun dochter

Demi en Thécla hadden al lange tijd een kinderwens, maar de wachttijd in de klinieken was drie jaar. Daarom deelde Demi een oproep voor een spermadonor op social media. Mét resultaat, al waren niet alle reacties positief.

Negatieve opmerkingen

Demi vertelt: “We kenden maar weinig koppels van hetzelfde geslacht die ook een kindje hadden. En over waar je als lesbisch koppel tegenaan loopt, was weinig bekend. Dus we vonden het belangrijk om online heel open te zijn hierover. Ik deelde daarom eerlijk alles over ons proces.”

“We kregen hierdoor ook te maken met veel negatieve reacties. Er werd regelmatig gezegd dat wij als lesbisch stel geen kinderen mochten krijgen. Dat we ons kindje naar een heterostel moesten doen, omdat dat gezonder zou zijn voor het kind. En dat een kindje een vader en een moeder nodig heeft.”

“De mensen die dit soort opmerkingen maken zullen er altijd zijn. Die gaan helaas niet weg.”

Alles gaat lastiger

Ook in het proces van adoptie liepen Demi en Thécla tegen minder fijne dingen aan. Demi: “Doordat Thécla de dragende moeder was, heb ik onze dochter geadopteerd. We zijn in week 20 van de zwangerschap al begonnen met het invullen van alle adoptieformulieren. En toch was de adoptie bijna een heel jaar later pas officieel.”

“Hoewel Olivia al die tijd al mijn dochter was, voelde het toch fijn dat het eindelijk ook officieel geregeld was. Voor die tijd stond het nog niet op papier en als er dan iets gebeurt, is het ingewikkeld. Dat ik daar zo lang op moest wachten vond ik wel heel erg zwaar en vermoeiend.”

“Blijkbaar deden we iets wat speciaal is en dat vind ik best wel gek. We wilden gewoon een kindje, dat is iets waar heel veel mensen voor kiezen. Maar bij ons was het een uitzondering, omdat wij twee vrouwen zijn. Anders dan bij heterostellen moesten wij wachten tot alles geregeld was en er zelf voor betalen, dat vind ik oneerlijk.”

“Gelukkig hadden we een advocaat die ons heel goed heeft geholpen. We konden ook alles aan haar vragen. Dat maakte het hele proces wat minder zwaar.”

Voorbereiden op onbegrip

Demi: “Voor Olivia is het straks heel normaal dat ze twee moeders heeft. Het is de buitenwereld die het vreemd maakt. Als ze oud genoeg is willen we hier met haar over praten, zodat ze snapt hoe het zit. Het is namelijk niet iets wat je leert op school of vanuit je omgeving.”

“Olivia zal bijvoorbeeld ook vragen krijgen over wie haar ‘echte’ moeder is. Het liefst willen we haar beschermen voor al deze (rare) vragen en opmerkingen, maar dat kunnen we niet. Daarom kiezen we ervoor om ook dit soort dingen straks te bespreken. Zodat ze erop voorbereid is en kan reageren zoals zij zelf fijn vindt.”

Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.