Lisa krijgt veel steun vanuit haar omgeving nadat zij verkracht is

Een afzakkertje

“Ik werkte op de avond dat het gebeurde in de supermarkt. Vaak gingen we op donderdagavond na werk nog even met z’n allen de stad in. Dus dat deden we die keer ook. Mijn beste vriendin Vera ging ook mee, zij had namelijk een oogje op mijn collega Sebas. Deze avond trokken we veel met z’n vieren op: Vera, Sebas, Wouter (een vriend van Sebas) en ik. Nadat de meeste mensen naar huis waren gegaan, stelde Sebas voor om met z’n vieren nog een afzakkertje te nemen bij hem thuis. Ik twijfelde erg, maar besloot nadat Vera me had overgehaald om toch nog even mee te gaan.”

Schreeuwen om hulp

“Eenmaal daar verdwenen Vera en Sebas vrij snel naar de slaapkamer. Ik bleef alleen met Wouter achter. Ik voelde me heel ongemakkelijk en wilde eigenlijk naar huis. Alleen Wouter liet me niet gaan, hij hield me tegen en begon me te betasten en zelfs mijn broek open te maken. Ondanks dat ik meerdere keren had gezegd dat ik het niet wilde en hem zelfs had weggeduwd, bleef hij doorgaan. Zelfs toen ik zei dat ik een vriend heb, stopte hij niet. Uiteindelijk heeft hij me hardhandig op de bank geduwd en kwam hij bovenop me liggen. Hij drukte met een hand mijn keel dicht en met de andere hand heeft hij mijn broek uitgewurmd. Ik wilde om hulp schreeuwen, maar dat kon niet. Ik kreeg nauwelijks lucht.”

Minuten voelden als uren

“Uiteindelijk heeft hij mij dus op de bank verkracht. Het was echt verschrikkelijk. Hij was heel ruw en agressief. Ik voelde me doodsbang en had erg veel pijn. Het leek ook alsof dit moment nooit meer voorbij zou gaan. De minuten voelden als uren. Na een tijdje hield hij ermee op en verliet hij het huis. Ik bleef toen alleen achter en was helemaal in de war. Ik ben toen gelijk naar Vera gegaan en heb haar gezegd dat ik onmiddellijk naar huis wilde. Ik durfde haar niet te vertellen wat er net was gebeurd. Ik schaamde me er zelfs voor.”

Smerig en doodongelukkig

“Toen ik thuiskwam wilde ik het liefst gelijk douchen, ik voelde me zo vies. Alleen was ik bang dat ik mijn ouders wakker zou maken als ik ging douchen en dus heb ik dat niet gedaan. Ik had echt geen zin om hen nu te zien. Ik wist zeker dat ze gelijk door zouden hebben dat er iets aan de hand was en dat ik het hele verhaal moest vertellen. Die nacht heb ik nauwelijks geslapen. Ik voelde me smerig en doodongelukkig.”

“De volgende dag ben ik wel naar school gegaan, maar het lukte me niet om mijn aandacht erbij te houden. Na school ging ik naar mijn vriend toe, maar ik voelde me heel ongemakkelijk en was bang dat hij boos op me zou zijn na wat er was gebeurd. Ik durfde daarom niks te vertellen. Maar hij merkte dat er iets aan de hand was. Uiteindelijk heb ik huilend aan hem verteld wat er is gebeurd.”

Steun uit de omgeving

“Ik ben echt heel blij dat ik zo goed ben opgevangen door het Centrum Seksueel Geweld. Zij stelden mij continu gerust en vertelden bijvoorbeeld dat het normaal was als ik vertelde dat ik snel geïrriteerd of boos was. Ook heb ik het mijn ouders en Vera uiteindelijk verteld., Zij reageerden allemaal heel warm en begripvol. Ik weet dat ze er altijd voor me zijn en ik er niet alleen voor sta. Hun steun is zo belangrijk voor me. Ik heb uiteindelijk besloten om geen aangifte te doen, maar een melding. Het staat dan wel geregistreerd, maar dan hoef ik mijn hele verhaal niet nog een keer te doen in de rechtbank.”