Wat zijn de oorzaken van huiselijk geweld door de partner?

Volgens theoretici zou geweld vaker voorkomen in lagere sociale klassen dan in hogere sociale klassen. Het gebrek aan sociale en economische middelen leidt tot een continu gevoel van stress. Dit kan resulteren in lichamelijk of geestelijk geweld.

Wanneer kinderen van jongs af aan te maken krijgen met geweld binnen huiselijke kring, kan dit als ‘normaal’ worden aangenomen.

Er zijn wetenschappers met kritiek op deze theorie. Het komt namelijk geregeld voor dat kinderen zich juist afkeren van het geweld dat ze bij hun ouders zien en daarbij ook tegen de geweldpleger.

Volgens deze theorie is huiselijk geweld een gevolg van neurologische stoornissen. Dat wil zeggen dat binnen het gedeelte in de hersenen dat verantwoordelijk is voor emoties, zich storingen voordoen. Deze storingen hebben periodes van razernij als gevolg. De geweldpleger verliest de controle en gaat vervolgens over tot geweld.

Ook op deze theorie is kritiek. Het komt namelijk ook veel voor dat huiselijk geweld zich alleen afspeelt binnen de intieme sfeer en niet daarbuiten.

Een andere theorie gaat in op de machtsverhouding tussen man en vrouw. Veel mannen worden geleerd ‘de baas’ te zijn in huis. Hen wordt aangeleerd om te domineren, zowel op sociaal- als economisch niveau. Mannen worden aangeleerd om te domineren ten opzichte van vrouwen. Deze dominantie legitimeert geweld.

Aangezien er ook sprake is van huiselijk geweld binnen homokoppels en lesbische stellen, is de bovenstaande stelling niet waterdicht. Daarnaast is er ook sprake van situaties waarbij de vrouw de geweldpleger is.

Het boek De partnermishandelaar gaat in op de verklaring voor partnergeweld

in de psychologie en meer bepaald in het bestaan van jeugdtrauma’s bij de mishandelaars. De volgende drie factoren dragen volgens de auteurs bij aan het ontstaan van een gewelddadige persoonlijkheid:

• Gevoel van vernedering of schaamte: Uit onderzoek blijkt dat veel mannelijke (huiselijk) geweldplegers in hun jeugdjaren geconfronteerd werden met gevoelens van schaamte en vernedering. Door vernederend en bestraffend gedrag wordt het gevoel van eigenwaarde aangetast. Kinderen krijgen hierdoor niet het gevoel dat hun ouders van hun houden. De emotionele vernedering gaat vaak gepaard met fysieke mishandeling. De combinatie van beiden kan het gevolg hebben dat het kind op latere leeftijd gewelddadig gedrag vertoont.
• Ontbreken van moederbinding: Een grote afstand tussen moeder en kind roept verlatingsgevoelens op bij het kind. Wanneer hij later samen is met een vrouw, verwacht hij dezelfde eigenschappen als die van zijn moeder. Hij is net als bij zijn moeder, bang om zijn vrouw kwijt te raken. De frustratie die hieruit voortkomt, leidt vervolgens tot agressief gedrag.
• Geweldvoorbeelden: Zoals eerder vermeld, kan het meemaken van geweld binnen huiselijke kring in de jeugdjaren, van invloed zijn op later gedrag als volwassene. Maar het komt ook vaak voor dat mensen zich juist afkeren tegen geweld.