Wat is emotionele verwaarlozing?

Emotionele verwaarlozing is een vorm van kindermishandeling die vaak onzichtbaar blijft, maar grote gevolgen kan hebben. Wij leggen je meer uit over emotionele verwaarlozing en de gevolgen van emotionele verwaarlozing voor kinderen op korte en lange termijn.

Wat is emotionele verwaarlozing?

Emotionele verwaarlozing betekent dat een kind niet de liefde, aandacht en emotionele steun krijgt die het nodig heeft om zich goed te ontwikkelen. Ouders zijn emotioneel afwezig en besteden weinig aandacht aan de gevoelens van hun kind. Ze moedigen het kind niet aan, luisteren niet naar de verhalen en troosten het kind niet wanneer dat nodig is. Het kind leert daardoor dat zijn gevoelens er niet toe doen. Dit kan leiden tot een gevoel van leegte en een lage eigenwaarde.

Hoe herken je emotioneel afwezige ouders?

Het gedrag van emotioneel afwezige ouders is vaak subtiel en daardoor lastig te herkennen. Wat kunnen signalen zijn?

• Ouders reageren nauwelijks op de emoties van hun kind. Ze troosten hun kind bijvoorbeeld niet als hun kind verdrietig is. Of delen de blijdschap niet als hun kind blij is. De reactie van de ouders kan ook onhandig of overdreven zijn.
• De ouders tonen weinig interesse in het leven van hun kind. Ze vragen niet hoe het op school was en luisteren niet naar verhalen. Er is geen sprake van samen spelen, lezen of praten over de dag.
• Er is veel kritiek naar het kind, maar weinig complimenten. Hierdoor voelt het kind zich nooit goed genoeg.
• Ouders wuiven de gevoelens van het kind weg met zinnen als “Stel je niet aan” of “Huil niet, er is niks aan de hand.” Het kind leert hierdoor dat het uiten van emoties niet mag.
• De band tussen ouder en kind is afstandelijk en oppervlakkig. Er wordt weinig geknuffeld en er zijn geen warme momenten.

Hoe ga je om met de gevolgen van emotionele verwaarlozing?

Het is belangrijk om te erkennen dat je te maken hebt gehad met emotionele verwaarlozing en dat de gevolgen niet jouw schuld zijn. Een therapeut of psycholoog kan je helpen deze ervaringen te verwerken. Je huisarts kan je helpen met een verwijzing.

Praat ook met mensen uit je omgeving over wat er vroeger is gebeurd, zoals vrienden, je partner of een collega. Bij de Luisterlijn kan je terecht voor een anoniem gesprek. Je kan hen 24/7 bellen op 088 0767 000.