Robin was zelf dader én slachtoffer van online shaming
Het is heel pijnlijk wanneer een sexy beeld van jou zonder toestemming wordt doorgestuurd en je voor slet wordt uitgemaakt. Zonder na te denken over de gevolgen voor een meisje dat dit werd aangedaan, deed Robin hier ooit aan mee. Op Slachtofferwijzer vertelt ze hoe ze twee jaar later zelf ook slachtoffer werd. En hoe ze inmiddels als fotografe anderen die online seksueel misbruik meemaakten, een podium heeft gegeven.
Twee jaar voordat Robin slachtoffer werd, maakte ze zich zelf schuldig aan online shaming.
Robin: “Er werd een naaktfoto verspreid van een meisje dat tot dat moment mijn vriendin was. Ik heb haar niet gesteund, maar haar in haar gezicht uitgelachen en haar foto zelfs verder verspreid. Het had iets spannends, en door het af te keuren liet ik zien dat ik zelf niet ‘zo’ was. Maar ik deed het ook omdat ik onzeker was en jaloers was op de aandacht die zij altijd kreeg.”
“Dit alles is geen excuus, het laat alleen zien waarom ik het deed. Inmiddels weet ik dat ik de gevolgen voor dit meisje totaal onderschat heb. En ik schaam me voor wat ik haar heb aangedaan.”
“Ik had pas door dat ik dader was, toen het mij zelf werd aangedaan.”
Robin vertelt hoe weinig er in die tijd nog bekend was over online seksueel misbruik.
“Ik was pas vijftien en er was toen nog helemaal geen aandacht voor dit onderwerp. Smartphones bestonden nog maar net. En ouders en leerkrachten hadden nog geen idee hoe ze moesten omgaan met deze wereld van mogelijkheden en gevaren. Ik had pas door dat ik dader was, toen het mij zelf werd aangedaan.”
Verdriet, angst en schaamte
Twee jaar later werd Robin zelf slachtoffer van slutshaming.
Robin: “Ik zat nog maar net op het mbo toen er een foto opdook waarvan mensen zeiden dat ik het was. Er ging echt een soort bom af op mijn telefoon. Ik kreeg heel veel berichten van mensen die ik kende van mijn vorige school. Maar ik ontving ook anonieme berichten, waarin jongens zeiden dat ze wel seks met me wilden hebben voor één euro.”
“Op social media en WhatsApp ging het helemaal los. Mensen schreven de lelijkste dingen over me. Eén meisje zei zelfs dat ik dood moest. Bovendien werden mijn naam en telefoonnummer via social media verspreid.”
Ze kan zich niet meer goed herinneren hoe ze zich toen voelde, ze heeft veel weggestopt. Maar haar moeder weet het nog precies. Robin was vooral enorm verdrietig en geschrokken dat mensen haar expres kwaad wilden doen. En ze voelde veel schaamte.
“Als ik mensen op straat zag, vroeg ik me af of ze de foto hadden gezien”, herinnert Robin zich. “En of ze dachten dat ik het was. Je wordt er echt heel angstig van.”
“Ik had nog het geluk dat ik steun had van mijn ouders en vrienden, zij waren heel begripvol. En ik had het geluk dat het niet bekend was op mijn nieuwe opleiding. Daar voelde ik me even veilig.”
“Je wordt er echt heel angstig van. Ik had nog het geluk dat ik steun had van mijn ouders en vrienden.”
Project ‘Je bent gewoon een slet’
Robin herkent zich in de twee rollen die we bij online shaming zien. In de rol van degene die beelden verspreidt en het slachtoffer belachelijk maakt, en in de rol van het slachtoffer. Ze snapt als geen ander hoe de gevolgen en de emoties die hierbij loskomen, er diep in kunnen hakken. Deze ervaring was de inspiratie voor haar afstudeerproject ‘Je bent gewoon een slet’.
Ze legt uit: “De titel van dit fotoproject bestaat uit de harde woorden die ik op mijn vijftiende ook gebruikte. Dit zijn ook de woorden die ik op mijn zeventiende zelf naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Mijn doel was om de vrouwen die slutshaming hebben meegemaakt, een podium te geven. Om zo meer aandacht te vragen voor online shaming en anderen te laten nadenken over hun eigen rol hierin.”
“Ik heb onder andere foto’s gemaakt die symbool stonden voor slutshaming en de gevolgen en emoties die daarbij horen. Ook heb ik portretfoto’s geschoten van slachtoffers, waarna zij hier hun emoties overheen hebben geschilderd. Het project is echt in samenwerking met de meiden gemaakt.”
Vooral schaamte en schuldgevoel
Om tot de juiste beelden te kunnen komen, heeft Robin elke vrouw geïnterviewd. Tijdens deze interviews blijkt vooral de grote invloed van schaamte en schuldgevoel op de slachtoffers. De schaamte herkent Robin sterk vanuit haar eigen verhaal. Het schuldgevoel minder.
Robin: “Het grote verschil bij mij was dat ik het niet zelf was die op de naaktfoto stond. Voor de meisjes die wel in goed vertrouwen een eigen foto hadden gedeeld, speelt ook het schuldgevoel mee. Terwijl de echte schuldige natuurlijk degene is die hun vertrouwen beschadigde en de foto verspreidde.”
"Jongens die een dickpic sturen, worden niet geshamed."
“Het is ook krom hoe het werkt in deze wereld. Jongens die een dickpic sturen, worden niet geshamed. Als meisje mag je sexy zijn; een foto in bikini op Instagram doet het beter dan een lachende foto. Tegelijkertijd mag je niets van je seksualiteit laten zien, dan ben je een hoer of een slet.”
“Het schuldgevoel wordt vaak nog eens extra gevoed door de directe omgeving. Uit schrik en/of bescherming reageren ouders en vrienden vaak met de opmerking: ‘Had dan ook niet zo’n foto gemaakt.’ Dat maakt dat een slachtoffer zich nog schuldiger voelt. Een paar meiden durfden het niet eens aan hun ouders te vertellen.”
Hoop op verandering
Haar fotoproject is een mooie start. Maar Robin hoopt dat er nog veel meer positieve verandering volgt als het gaat om online shaming.
Robin: “Jongeren zijn hard voor elkaar en hard voor zichzelf. Ze oordelen wat af en respect voor online privacy is er bijna niet. Ik hoop dat hier verandering in komt. En dat de mensen die foto’s (verder) verspreiden en aan shaming doen, meer begrip krijgen voor de gevolgen voor slachtoffers.”
“Wat ik anderen wil meegeven is dat als je online seksueel misbruik meemaakt, dit nooit je eigen schuld is. Diegene die foto’s doorstuurt, jou voor slet uitmaakt of op een andere manier misbruik maakt van jouw beeldmateriaal, zit fout. Als dit jou is aangedaan, hoef je je dus niet te schamen of je schuldig te voelen.”
“Als je online seksueel misbruik meemaakt, is dit nooit je eigen schuld. Je hoeft je dus niet te schamen of je schuldig te voelen.”
Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.
Verhalen van anderen
Bekijk alle verhalen
Lees verder
Vertel ons wat je vindt van deze website